Co to są WZW typu B i C?
Wirusowe zapalenie wątroby, a dokładniej WZW typu B, C, to poważne schorzenia zakaźne wywoływane przez wirusy. Atakują one wątrobę, prowadząc do stanu zapalnego, a w konsekwencji mogą prowadzić do poważnych uszkodzeń, w tym marskości wątroby i raka wątroby. Różnią się one sposobem przenoszenia, przebiegiem choroby oraz dostępnymi metodami leczenia. Zrozumienie specyfiki każdego z nich jest kluczowe dla skutecznej profilaktyki i terapii.
Jak dochodzi do zakażenia wirusami HBV i HCV?
Wirusowe zapalenie wątroby typu B (HBV) przenoszone jest głównie przez kontakt z zakażoną krwią, nasieniem lub innymi płynami ustrojowymi. Najczęstsze drogi zakażenia to: stosunki seksualne bez zabezpieczenia, dzielenie igieł i strzykawek (często wśród osób używających narkotyków), z matki na dziecko podczas porodu, a także, choć rzadziej, używanie tych samych przedmiotów higieny osobistej (np. maszynek do golenia, szczoteczek do zębów).
Wirusowe zapalenie wątroby typu C (HCV) przenoszone jest natomiast prawie wyłącznie przez krew. Największe ryzyko zakażenia wiąże się z przetoczeniem krwi lub produktów krwiopochodnych przed wprowadzeniem obowiązkowych badań przesiewowych, używaniem niesterylnych igieł i strzykawek, oraz zabiegami medycznymi lub kosmetycznymi przeprowadzanymi w niehigienicznych warunkach. Rzadziej, ale możliwie, do zakażenia dochodzi podczas stosunku seksualnego lub z matki na dziecko.
Przebieg i objawy choroby wywołanej przez HBV i HCV
Wiele osób zakażonych WZW typu B, C przez długi czas nie odczuwa żadnych objawów. W przypadku ostrego zapalenia wątroby, objawy mogą obejmować: zmęczenie, nudności, wymioty, bóle brzucha, gorączkę, utratę apetytu, żółtaczkę (zażółcenie skóry i białek oczu), ciemny mocz i jasne stolce. Niestety, w wielu przypadkach ostre zapalenie przechodzi w postać przewlekłą, która przez lata może przebiegać bezobjawowo, uszkadzając wątrobę. W konsekwencji może to doprowadzić do marskości wątroby, niewydolności wątroby i raka wątroby.
Diagnostyka Wirusowego Zapalenia Wątroby
Diagnostyka WZW typu B, C opiera się na badaniach krwi, które pozwalają na wykrycie obecności wirusa, przeciwciał przeciwko wirusowi oraz ocenę funkcji wątroby. W przypadku podejrzenia przewlekłego zapalenia wątroby, konieczne może być wykonanie biopsji wątroby, która pozwala na ocenę stopnia uszkodzenia narządu. Wczesne wykrycie zakażenia jest kluczowe dla skutecznego leczenia i zapobiegania poważnym powikłaniom.
Dostępne metody leczenia WZW
Leczenie WZW typu B ma na celu zahamowanie replikacji wirusa, zmniejszenie stanu zapalnego i zapobieganie postępowi choroby. Stosuje się leki przeciwwirusowe, które przyjmuje się doustnie. Celem terapii jest zmniejszenie ryzyka marskości wątroby, niewydolności wątroby i raka wątroby.
W przypadku WZW typu C, dostępne są nowoczesne leki przeciwwirusowe, które pozwalają na całkowite wyleczenie zakażenia w większości przypadków. Terapia jest krótka (zwykle trwa kilka tygodni) i dobrze tolerowana przez pacjentów. Skuteczność leczenia jest bardzo wysoka, co daje nadzieję na eradykację wirusa HCV na świecie.
Profilaktyka zakażeń HBV i HCV
Najskuteczniejszą metodą profilaktyki WZW typu B są szczepienia, które są obowiązkowe dla noworodków w Polsce. Dodatkowo, ważne jest unikanie ryzykownych zachowań, takich jak stosunki seksualne bez zabezpieczenia i dzielenie igieł i strzykawek.
Profilaktyka WZW typu C polega przede wszystkim na unikaniu kontaktu z krwią zakażonych osób. Należy unikać używania niesterylnych igieł i strzykawek, stosować prezerwatywy podczas stosunków seksualnych, a także dbać o higienę podczas zabiegów medycznych i kosmetycznych. Regularne badania przesiewowe są szczególnie ważne dla osób z grupy ryzyka, takich jak osoby używające narkotyków dożylnych, osoby po przetoczeniach krwi przed wprowadzeniem obowiązkowych badań przesiewowych, oraz osoby zakażone wirusem HIV.
Dodaj komentarz